---

هل از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است. جویدن دانه های هل پس از صرف غذا ضمن کمک به
هضم و گوارش بهتر غذا، می تواند بوی نامطبوع دهان(مثل بوی سیر و پیاز) را نیز خنثی کند.
مصرف دم‌کرده آن مفرح مقوی دل و معده لطیف و بادشکن و بیماری‌های صرع جنون و احشاءو سر درد و
ضد رطوبت مزاج است. دانه های هل خواص گرمابخشی داشته و معده و روده ها را تقویت می کنند.
هل اشتها را تحریک می کند و عمل هضم غذا را بهبود می بخشد. نوشیدن دم کرده ی داغ آن موجب
تسکین کولیت، سوءهاضمه، نفخ، حالت تهوع و بی حالی شده و مانع ترشح زیاد اسید معده می شود.
یکی از خواص ویژه و بسیار ارزشمند هل، جلوگیری از تشکیل خلط در گلو است.
از این رو می توان آن را به محصولات لبنی و پودینگ ها افزود تا اثر شیر را که موجب تشکیل خلط در گلو
می شود خنثی کرده و به هضم آن نیز کمک کند. دانه های هل خاصیت داروی اکسپکتورانت را دارد و
سینوس ها و برونش ها، بینی و سینه را از خلط و ترشحات اضافی پاک می کنند.
هل چنان که ذکر شد خواص گرمابخش و انرژی زا دارد از این رو به بهبود روحیه و بازیابی انرژی و
توان از دست رفته کمک می کند، اضطراب و نگرانی را کاهش می دهد و در رفع افسردگی موثر است.
هل همچنین کلیه ها را تقویت می کند و گفته می شود برای درمان شب ادراری کودکان مفید است.
البته مصرف زیاد آن تپش قلب را افزایش می‌دهد و برای بیماری‌های قلبی و ریه و در مزاج‌های گرم ضرر دارد
و باید با شکر خورده شود .توجه کنید که مقدار مصرف باید از یک مثقال بیشتر نشود.